Τύποι Δέρματος
Τύποι Δέρματος
Υπάρχουν περισσότεροι από ένας τρόποι κατηγοριοποίησης του δέρματος σε ομάδες, ή αλλιώς τύπους δέρματος, με βάση διαφορετικά χαρακτηριστικά και συμπεριφορές. Αυτός ο διαχωρισμός του δέρματος μπορεί να φαίνεται κάπως αυθαίρετος, καθώς κάθε δέρμα είναι μοναδικό, αλλά είναι ένας εύκολος τρόπος να διαλέξεις προϊόντα που ταιριάζουν καλύτερα στις ανάγκες σου.
Υπάρχει, για παράδειγμα, η ταξινόμηση Fitzpatrick, που πήρε το όνομά της από τον Thomas Fitzpatrick, τον δερματολόγο που ανέπτυξε μια κλίμακα 6 διαφορετικών φωτοτύπων δέρματος με βάση την ποσότητα μελανίνης στο δέρμα και την αντίδρασή του στην έκθεση σε υπεριώδη ακτινοβολία. Η δερματολόγος Leslie Baumann ανέπτυξε μια άλλη ταξινόμηση η οποία ονομάστηκε από αυτήν. Πρότεινε ένα σύστημα 16 τύπων δέρματος που καθορίζονται από τον τρόπο που συνδυάζονται τα ακόλουθα χαρακτηριστικά - λιπαρό έναντι ξηρού, ανθεκτικό έναντι ευαίσθητου, μελαχρωματικό έναντι μη μελαχρωματικού, επιρρεπές σε ρυτίδες έναντι σφιχτού.
Η ταξινόμηση που έχει κυριαρχήσει στην αγορά είναι πολύ κοντά σε αυτό που όρισε η Helena Rubinstein το 1912. Η Rubinstein ήταν επιχειρηματίας στον κλάδο των καλλυντικών και χώρισε το δέρμα σε 3 κατηγορίες: κανονικό, υπερβολικά υγρό (λιπαρό) και ξηρό, με βάση την ποσότητα λίπους που παράγεται από τους αδένες του δέρματος. Αυτό το «λίπος» είναι ένα μείγμα σμήγματος και άλλων επιδερμικών λιπιδίων. Σχηματίζει ένα προστατευτικό φράγμα στο δέρμα και το προστατεύει από την εξάτμιση του νερού.
Σήμερα, συνήθως χωρίζουμε το δέρμα σε 4 βασικούς τύπους με βάση το πόση λιπαρότητα παράγουν οι αδένες: ξηρό, λιπαρό, μεικτό και κανονικό δέρμα.
Το ξηρό δέρμα χαρακτηρίζεται από μειωμένη παραγωγή λιπαρότητας. Το δέρμα μπορεί να ξεφλουδίζει και να προκαλείται φαγούρα ενώ οι πόροι είναι λιγότερο ορατοί.
Το λιπαρό δέρμα, από την άλλη πλευρά, παράγει υπερβολική λιπαρότητα. Μεγαλύτεροι πόροι εμφανίζονται στο δέρμα και μπορεί ακόμη και να γυαλίζει κατά τη διάρκεια της ημέρας ή ακόμα και λίγες ώρες μετά τον καθαρισμό. Η υπερβολική παραγωγή λιπαρότητας μπορεί επίσης να συσχετιστεί με την ακμή.
Το μεικτό δέρμα έχει τόσο λιπαρές όσο και ξηρές περιοχές. Συνήθως, η λιπαρότητα εμφανίζεται στη ζώνη Τ (μέτωπο, μύτη και πηγούνι) και τα ξηρά μέρη εμφανίζονται στα μάγουλα. Φυσικά μπορεί να υπάρχουν και άλλοι τρόποι με τους οποίους γίνεται αυτή η κατανομή.
Το κανονικό δέρμα παράγει μια ισορροπημένη ποσότητα λιπαρότητας. Είναι κοινό σε παιδιά και άτομα πριν από την εφηβεία. Το δέρμα φαίνεται λείο και καθαρό. Το όνομα αυτού του συγκεκριμένου τύπου δέρματος μπορεί να δημιουργήσει κάποιους προβληματισμούς.
Το κανονικό δέρμα δεν ισοδυναμεί απαραίτητα με υγιές δέρμα, απλώς περιγράφει την παραγωγή λιπαρότητας που είναι αρκετή για να μην αισθάνεσαι ξηρό το δέρμα σου, αλλά όχι τόσο πολύ που να το αισθάνεσαι λιπαρό. Όλα τα δέρματα είναι κανονικά, απλά πρέπει να εστιάσουμε στις συγκεκριμένες ανάγκες του κάθε δέρματος και σε αυτό που λειτουργεί καλύτερα για το κάθε άτομο.
Η επίτευξη κανονικού δέρματος δεν είναι ο απώτερος στόχος της περιποίησης της επιδερμίδας. Ο στόχος της περιποίησης είναι να μας βοηθήσει να διαχειριστούμε τον τύπο δέρματος που έχουμε. Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για να αλλάξουμε τον τύπο του δέρματός μας καθώς η παραγωγή της λιπαρότητας ελέγχεται από τα γονίδιά μας. Ωστόσο, διάφοροι παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν τον τύπο του δέρματός, όπως η φαρμακευτική αγωγή, η γήρανση, το στρες, οι ορμόνες και ο τρόπος ζωής.
Είναι σημαντικό να ξεχωρίσουμε τους τύπους δέρματος από τις δερματικές παθήσεις. Οι δερματικές παθήσεις επηρεάζουν την υγεία του δέρματός. Αν και οι τύποι δέρματος δεν μπορούν να αλλάξουν, οι δερματικές παθήσεις μπορούν συνήθως να αντιμετωπιστούν με τη σωστή ρουτίνα περιποίησης, παρόλο που ορισμένες από αυτές μπορεί να είναι αρκετά επίμονες. Στο επόμενο άρθρο μας θα συζητήσουμε αυτό το θέμα με περισσότερες λεπτομέρειες για να σε βοηθήσουμε να καταλάβεις καλύτερα πώς λειτουργεί το δέρμα.